ต้องขอย้อนเวลาไป 20 กว่าปีที่แล้ว การจัดรายการวิทยุของแต่ละคนก็จะมีรูปแบบที่แตกต่างกันเช่น เปิดเพลง การออกกำลังกาย สัมภาษณ์นักร้องนักแสดง พูดเรื่องหนัง ก็ไม่รู้ว่าอะไรโดนจิตโดนใจให้พี่ป๋องในช่วงนั้นเป็นดีเจสถานีวิทยุ Smile Radio ได้ช่วงเวลาจัดรายการตั้งแต่เที่ยงคืนไปจนถึงตีสาม ซึ่งถ้าถามว่าเวลานั้นจะมีใครฟังก็คงมีพี่ยาม คนขับแท็กซี่ หรืออาจจะมีผีฟังด้วย “ผมดันได้เวลาจัดรายการช่วงเที่ยงคืนถึงตีสาม ก็เลยต้องหาคอนเทนต์รายการไปเสนอเจ้านาย ก็เลยมานั่งคิดว่าช่วงดึกๆ มันน่าจะเป็นรายการอะไรได้บ้าง ถ้าไม่รับสายขอเพลง ก็อาจจะต้องเปิดเพลงคุยคนเดียวทำเหมือนที่คนอื่นเขาทำ ผมก็เลยอยากทำอะไรที่มันแตกต่างจากคนอื่น และตอนนั้นเรื่องที่ผุดขึ้นมาในหัวมันมีอยู่สองเรื่อง คือเรื่องผี และเรื่องทะลึ่งตึงตัง และมันเป็นสองเรื่องที่พูดคุยในช่วงกลางคืนน่าจะสนุก และบวกกับกับผมชอบสองเรื่องนี้เป็นการส่วนตัวด้วย แต่ในช่วงเวลาของยุคสมัยนั้นเรื่องทะลึ่งตึงตังเป็นเรื่องที่ออกอากาศยากลำบากมาก ไหนจะกลัวเดี๋ยวจะมีปัญหา มันเลยทำให้ผมเอนไปทำเรื่องผีดีกว่า” “จริงๆ ปกติส่วนตัวเป็นคนชอบเรื่องผีมาตั้งแต่เด็กๆ แล้ว ชอบดูหนังผี โตมากับละครผีคลาสสิกอย่างกระสือ ปอบ สางเขียว ห้องหุ่น ไหนจะตอนเที่ยวงานวัดก็ชอบบ้านผีสิงอีก ต้องบอกก่อนนะว่ารายการ The shock ไม่ใช่รายการวิทยุผีรายการแรก แต่รายการผีอื่นๆ ก่อนหน้านี้เขาอาจจะไม่ได้ตั้งใจทำกันอย่างเป็นจริงเป็นจังบ้างก็ค่อยห่างหายไปบ้าง แต่พอมาถึงในยุคผม ผมก็เลยรู้สึกเสียดายที่เรื่องผีมันจะค่อยๆ หายไปจากวงการวิทยุในยุคนั้น ก็เลยตัดสินใจตั้งใจทำมันอย่างจริงจังและในตอนแรกชื่อรายการมีชื่อว่า Smile Shock” ตามที่ระบุไว้ในวิกิพีเดียหรือในโลกอินเทอร์เน็ต พี่ป๋องเริ่มจัดรายการ Smile Shock […]